Ruch falowy

Ruch falowy rozprzestrzenia się także w głąb, przy czym. zachowuje w zasadzie ten sam układ co na powierzchni: pod grzbietami znajdują się grzbiety, a dolinom fal odpowiadają doliny. Długość fali, prędkość jej rozchodzenia się oraz okres  trzy te elementy ? pozostają prawie bez zmian, zakładając, że dostateczna głębokość miejsca nie deformuje ani długości, ani wysokości fali. Obserwacje przeprowadzone nad wgłębnym zasięgiem falowania dowodzą, że przeciętna głębokość fali odpowiada jej długości. W miarę zbliżania się do brzegów fale ruchome, zarówno martwa jak wiatrowa, ulegają wyraźnym zniekształceniom i odchyleniom od kierunków na otwartych wodach. Jeżeli brzeg jest płaski, fala doznaje zahamowania od dołu przez tarcie cząstek wody o dno. Jej szybkość zmniejsza się raptownie, długość fali skraca się, natomiast grzbiety zaczynają na siebie nachodzić, spiętrzają się, przechylają do przodu i łamią. Powstaje fala przybojowa, którą na wietrze znamionują białe spiętrzone bryzgi i grzywy. Niezależnie od kierunku wiatru, w miarę zbliżania się do brzegu, fale układają się równolegle do linii brzegu, co jest naturalnym następstwem tarcia o płytkie dno szeregu nadchodzących jedna za drugą fal.